Een man in Almere loopt rond in babykleding.

In Almere is een man die rond loopt in babykleding. Hij voelt zich ondanks de reacties die het oproept het prettigst in babykleren. Ik heb respect voor zijn lef, kracht en authenticiteit. Ik zou het zelf niet aandurven om zo rond te lopen. Ik wil graag gewaardeerd worden. Als mensen op straat negatieve opmerkingen over mijn kleding zouden maken, zou dat emotionele pijn in mij raken en zou ik me willen aanpassen om geaccepteerd te worden. Daardoor gaat er in feite een stuk van mijn eigenheid verloren.

Mijn droom is dat iedereen de kleren kan dragen die hijzelf het liefst wil aanhebben en dat dat heel gewoon zou zijn. Ik stel me voor hoe kleurrijk en vol verscheidenheid ons straatbeeld dan zou zijn: de één in een burka, de ander in kledij van een boeddhistische monnik, de volgende in een hoepeljurk uit 1800, iemand anders in een prinsessenjurk en een kindje verkleed als piraat. Wat zou het er dan vrolijk uitzien op straat!

Ik voel mij wat ongemakkelijk als ik luister naar het stuk waarin hij over zijn sexuele gevoelens praat. Ik zou graag willen dat andere adultbabies net als ik geen sexuele gevoelens hadden, want dat past beter bij mijn fantasie van hoe kinderen zijn. Als iemand over sexuele gevoelens praat, vind ik het moeilijk om die persoon als een kind te zien.  Tegelijkertijd heb ik respect voor zijn openheid om erover te praten en waardeer ik de variatie: voor ieder mens betekend een adultbaby of forever kid zijn iets anders.