zondag 23 juni 2013

adult baby meubels

Er zijn speciale baby meubels met volwassen afmetingen te koop. Sommige AB's hebben een hele kamer ingericht als kinderkamer / speelkamer. Een van de mooiste (naar mijn smaak) kinderkamer die ik zag, is die van Cath (Ik weet niet hoe je het schrijft) in de documentaiere 'The 15-stone babies'.





Cath vindt het fijn als haar meubels groot zijn. Grote meubels maken dat ze zichzelf klein voelt. Ik vraag me af of ik me prettig zou voelen tussen zulke grote meubels. Ik kan het me niet zo goed voorstellen. Misschien zou ik hetzelfde krijgen als ik bij mijn rolstoel heb. Mijn rolstoel ervaar ik als breed, groot en lomp. Doordat de rolstoel breed is en ik in de rolstoel zit, heb ik de beleving dat ik dik en breed ben. Misschien heb ik dat ook met meubels. Dat als ik in meubels om me heen heb die zo groot zijn, met andere woorden, dat ik zulke grote meubels nodig heb, dan zou ik misschien mezelf ook als dik en groot ervaren. 



Of misschien zou ik me juist wel klein voelen en me dan bang voelen omdat alles zo groot is. Dan zou ik me heel veilig moeten voelen iin mijn omgeving om niet bang te zijn in een omgeving waar alles zo groot is. Kind spelen en een luier aan hebben, geeft me een veilig gevoel. En ik realiseer me nu dat volwassen zijn me ook veiligheid geeft. Veiligheid doordat ik voor mijn emotioneel welzijn minder afhankelijk ben van uitsluitend mijn primaire verzorger. Als die persoon mij zou mishandelen bijvoorbeeld, kan ik daar als volwassene meer tegen doen dan als ik een afhankelijk kind zou zijn. Ik heb woorden om me uit te drukken, ik heb mensen die ik kan bellen als ik ergens mee zit en die naar me luisteren. Ik kan zelf kiezen welke mensen ik om me heen heb, etc. Ik heb zowel de veiligheid van het volwassen zijn en het kind zijn nodig. Misschien dat als ik omgeven zou zijn door zulke grote meubels, dat ik dan zo ver in de beleving van kind zijn wordt gezogen dat ik de veiligheid van het volwassen zijn mis. 

Nu ga ik verder schrijven over adultbaby meubels. Er zijn bedrijven op internet die babymeubels voor kinderen met volgroeide maten verkopen. Bijvoorbeeld www.babyapparels.com em http://bigbabyzone.com

Er zijn kinderledikanten





Kinderstoelen. 




Een hobbelpaard


En verschoontafels.


Ik zie op internet ook regelmatig fotos van AB's die in een kinderbox of kinderledikant liggen. In een kinderledikant moet je als je een volgroeid lichaam hebt je benen optrekken. Ik heb gezocht op internet naar een AB in een kinderbox, maar ik kan het op dit moment niet zo veel mooie plaatjes daarvan vinden. Het is soms moeilijk te zien of iemand in een kinderbedje of in een ABbed ligt als je maar een gedeelte van het meubelstuk ziet. Misschien dat ik als ik later andere plaatjes tegenkom die alsnog bij dit blog erbij plak. 



Op het moment dat ik het bovenstaande plaatje, van het meisje in de box zie, stel ik me voor dat als ik in die box zou zitten, dat het een veilig gevoel geeft om een besloten ruimte te hebben, een plekje voor mezelf waar ik kan genieten van de dingen om me heen. 

Ik heb zelf niet zo'n sterke aantrekkingskracht voor de adultbabymeubels. Als ik naar bodies met overlappende schouders kijk, of bijvoorbeeld DryNites luiers, dan voel ik een soort van een betovering, fascinatie, verlangen om die spullen om me heen te hebben.  Misschien is dat ook omdat ik een oudere leeftijd speel. Hieronder komen afbeeldingen van meubels die mij aantrekken. Deze blog is een onderdeel van mijn reis in het ontdekken van mijn smaak en onderzoeken wat (adult baby) in me oproepen. 

Alllereerst mijn droombed van Saartje Plum. Prachtig vind ik het. Wat zou ik daar graag in willen kruipen achter de gordijntjes op de eerste verdieping. 


Wat mij aantrekt om in huis te hebben is een triptrapstoel van Stokke. Een trippelstoel is een stoel die kan meegroeien met het kind. Bij heel kleine kinderen zit de smalle plank boven en kunnen de kinderen hun voeten op de bredere plank eronder zetten. Bij grotere kinderen, of bij volwassenen, kan de grootste plank als zitting worden gebruikt. Toen ik nog bij mijn biologische vader wonde, hadden onze buren een triptrapstoel voor hun kinderen. Als andere stoelen bezet waren, ging ik wel eens op de triptrapstoel zitten. De triptralstoel was ingesteld op de lengte van het 3-jarig zoontje van de buren. Het kleine plankje zat boven. Ik zat daar graag maar durfde er niet te vaak te gaan zitten omdat het ongemakkelijk zat. Vooral als er andere stoelen vrij waren, was ik bang dat mensen het gek zouden vinden dat ik een stoel die ongemakkelijk zat voor langere tijd zou uitkiezen om op te zitten. 


Wat me aanspreekt aan de trippelstoel is dat het een gewoon formaat stoel is en niet groot, zoals de ab kinderstoelen. Ook is de stoel als hij ingesteld is voor grote kinderen of volwassenen niet opvallend als zijnde een kinderstoel. Ik kan hem in huis hebben staan zonder dat anderen dat meteen gek vinden. En tegelijkertijd weet ik in mezelf dat het een kinderstoel is, kan ik ervan genieten dat ik in een kinderstoel pas en dat helpt  mij om verbinding te maken met de wondere wereld van het kind zijn. 



En, als ik een niew hooglaag bed zou mogen uitzoeken van mijn verzekering en de vrijheid zou krijgen om zelf te kiezen ipv het bed van de leverancier van mijn verzekering zou moeten nemen, dan zou ik het bed Jasmijn kiezen dat door Atlas geleverd wordt; geen peuterbed met hoge spijlen, maar een bed met net als de triptrapstoel een vleugje kind erin.  






Geen opmerkingen:

Een reactie posten